Een tijdje geleden plaatste ik een berichtje op Linkedin.
Het was heel simpel, niets bijzonders. Althans, dat dacht ik…
De tekst was als volgt:
Kan ik jou vanmiddag nog even bellen...?
Kun je voor mij straks nog even iets op de mail zetten...?
Kunnen we vanmiddag nog even over die training sparren...?
Kun je nog even naar dat eerste concept kijken, straks...?
Uhm. Nee sorry, vanmiddag niet, want dan heb ik al een andere afspraak staan. ㋡
#afspraakmetmezelf #ruimtecreëren #wandelschoenen #genieten
Het berichtje ging over bewust kiezen voor mezelf. Als ondernemer kun je altijd en overal werken, simpelweg omdat er altijd iets te doen is. Tijd maken voor jezelf... ik zie het als iets dat zowel leuk als noodzakelijk is. Want als ik tijd neem voor mezelf, dan heb ik op andere momenten veel energie om er helemaal te zijn voor mijn klanten en coachees! Dus maak ik bewuste keuzes. En op die bewuste middag koos ik er dus voor om te genieten van de zon, buiten in de natuur. Ik plaatste er bovenstaand eenvoudig berichtje over, bestaande uit slechts 5 regels. Binnen no time was het berichtje bijna 7000 keer bekeken. Dat zette mij aan het denken …
Hoe goed zorgen ‘we’ voor onszelf in deze dynamische maatschappij? Een mooi onderwerp om over te filosoferen. Wat is zelfzorg? Hoe doe je dat… kiezen voor jezelf? Hoe belangrijk is het? Hoe gemakkelijk of hoe moeilijk is het?
Kiezen voor een ander wordt vaak wel als logisch of gemakkelijk ervaren. Een collega komt om in het werk, dus je springt even bij. Jouw werkgever vraagt aan jou om toch te komen werken, terwijl je eigenlijk vrij zou willen zijn. Dat doe je dan toch maar, want hij vraagt het niet voor niets. Of, … je zou eigenlijk vanavond lekker in de bank willen hangen, maar de kinderen hebben een ‘taxi’ nodig, dus je rijdt ‘even’ op en neer. Klinkt allemaal heel plausibel en begrijpelijk.
Hoe komt het dat je het in het algemeen niet lastig vindt om voor een ander klaar te staan, terwijl je je wel bezwaard voelt om voor jezelf te kiezen? Wel compassie voor de ander voelen maar … hoe staat het met jouw zelfcompassie?
Zelfcompassie vraagt dat je op dezelfde manier naar jezelf kijkt, als naar een ander. Dat je jezelf hetzelfde gunt als een ander. Dat je in dezelfde mate begrip kunt op brengen voor jezelf als voor een ander.
Jouw eigen gedachten zitten zelfcompassie en dus het kiezen voor jezelf vaak in de weg. Zoals de gedachte ‘ik wil de ander niet lastig vallen’. Of de gedachte ‘waarom zou ik mezelf belangrijker maken dan de ander’. Of wat dacht je van de gedachte ‘als ik voor mezelf kies, vindt de ander mij vast niet aardig’…
Jouw gedachten zorgen er op dat moment voor dat je niet voor jezelf kiest. Zelfcompassie betekent dat je milde gedachten hebt over jezelf. In hoeverre gun jij jouzelf die milde gedachten evenveel als een ander?
En met deze vraag in mijn gedachten ga ik regelmatig lekker de natuur in. Heerlijk de boslucht opsnuiven. Mijn blik richten op het oneindige. In mijn uppie. Me, myself and I!
Wil jij werken aan jouw persoonlijk leiderschap? Of aan een ander vraagstuk? Bekijk mijn coachingspagina eens! Groet, Patricia van Amen